Er zijn van die momenten dat je even helemaal niets van je kind begrijpt. Je kind waar je zoveel van houdt, maar dat nu even niet zo voelt. Sterker nog, je kind haalt met regelmaat het bloed onder je nagels vandaan. Hoe kan het nou?

Misschien heb je van iemand te horen gekregen dat er toch echt wel iets aan de hand is met je kind, bijvoorbeeld van de juf of meester of via een familielid. Dan ga je toch twijfelen, is het waar? Is er iets mis met mijn kind? Zo ja, wat dan?

Misschien voel jij je wel onzeker en vraag je je af of je het wel goed doet als ouder. Want niemand heeft je een gebruiksaanwijzing gegeven voor je kind, ondanks goedbedoelde tips of commentaar op een verjaardagsfeestje. Hoe komt het toch dat de kinderen van de anderen zich zo voorbeeldig gedragen en jouw kind helemaal niet?

Het kan dan helemaal misgaan. Je verliest het contact met je kind, er is steeds vaker ruzie, onbegrip van je kind richting jou en andersom. Je ziet de bui al hangen en denk dat het nooit wat wordt met je kind, dat het een probleemgeval is. Eigenlijk is het heel slim van kinderen om door te blijven gaan totdat ze geholpen worden. Misschien niet altijd even handig, maar wanneer de problemen te groot worden voor ons als volwassenen, dan komt er hulp. Hoe krachtig is dat van je kind. De aanhouder wint!

In mijn beleving bestaan er geen probleemgevallen. Niets is mij te gek, raar of vreemd. Jouw kind communiceert iets naar jou of naar zijn omgeving toe en voelt zich naar van binnen. Een gelukkig kind gedraagt zich leuk en prettig, terwijl een ongelukkig kind zich naar en vervelend gedraagt.
Wat jouw kind communiceert met het gedrag, dat onderzoek ik graag samen met jullie als ouders en natuurlijk met jullie kind één-op-één.

Zodat jullie weer kunnen ervaren hoe mooi en bijzonder jullie kind is, al voelt dat misschien nu niet zo, of misschien voel je dat een klein beetje. Verbinding en liefde tussen jullie is er.